Douanesanctiebeleid te herzien

De wetgever heeft moeite om de snel veranderende samenleving bij te benen. Een treffend voorbeeld is het douanerecht. Onder impuls van Europa werden de meeste regels aangepast. Logisch, want 75% van de douanerechten vloeien naar de kas van de Europese Unie.

De regels waarmee overtreders gestraft worden bleef echter nationale materie. De kern van die wetgeving dateert uit 1822, toen er van België nog geen sprake was. Voor de douane-administratie is ze nog steeds de stok waarmee geslagen wordt. Dat leidt tot veel ergernis bij bedrijven in de logistiek- en de havens en soms tot Kafkaïaanse toestanden, waarbij vergissingen en fouten zwaar worden aangerekend en mensen strafrechterlijk vervolgd worden. Terwijl een boete of rechtzetting soms zou volstaan.

De hervorming van dat douanerecht is geen zaak van links of rechts, maar van goed recht. Het is ook een zaak van prioriteiten stellen, want in de Antwerpse haven heeft de douane méér dan haar handen vol met het weren van de internationale drugstrafiek.

Daarom trok ik het debat op gang om het parlement samen met experten aan de slag te zetten om dat douanesanctierecht te vernieuwen.

Hoorzittingen zijn gepland in de Commissie Financiën en Begroting in januari 2024