Minder administratie voor winkeliers : accijnzen op versgeperste fruitsappen afgeschaft.
Mijn interventie tijdens de plenaire vergadering van de Kamer op 19 november ter gelegenheid van de goedkeuring van het wetsvoorstel Leysen-Verhaert. De wet werd eenparig goedgekeurd door het Parlement.
Collega’s,
Als volksvertegenwoordigers controleren we niet alleen de regering, we verrichten ook wetgevend werk. Maar al te veel staat dat laatste synoniem met het schrijven van nieuwe wetgeving die als een extra laag verf boven vele vorige wordt gelegd. Dat is op den duur geen mooi zicht meer. Jammer, want wetgevend werk kan ook geïnterpreteerd worden als het vereenvoudigen of zelfs afschaffen van wetten. We moeten dat meer doen.
Als we het vertrouwen in onze instellingen willen vergroten hebben hebben we duidelijke en rechtvaardige regels nodig om onze samenleving te ordenen. Duidelijk en rechtlijnig wil niet zeggen veel. Nee, eerder minder en beter. Minder en beter is een initiatief dat ik samen met enkele collega’s heb genomen om met een fijne kam door onze wetgeving te gaan, om verouderde en niet meer relevante wetgeving te schrappen, om omslachtige procedures te verkorten, om de papiermolens te laten stoppen met malen.
Het voorliggend wetsvoorstel kadert in deze filosofie en is groot in zijn beperktheid.
Ter plaatse – in de winkel – geperste vruchten- en groentensappen vallen momenteel onder de accijnswetgeving. Alsof winkeliers nu al niet genoeg administratie te vervullen hebben. Accijnzen zijn lastige inkomsten voor de staat. Enerzijds moeten ze ongewenste of ongezonde consumptie ontraden. Anderzijds zijn ze als inkomst meer dan mooi meegenomen voor de staatskas.
Dat is lastig in dit geval. Ten gronde: Ik heb nog nooit iemand horen klagen over de schadelijkheid van versgeperst fruit voor de volksgezondheid. Verpakkingen zijn recycleerbaar. In verschillende winkels nemen mensen hun eigen glazen flessen mee om te hervullen. Er valt ook wat te zeggen voor dergelijke lokale consumptie die ook buurtwinkels een streepje voor geeft.
Puur praktisch is de zaak helemaal duidelijk: De administratieve rompslomp voor de handelaar is volstrekt disproportioneel. De winkeliers moeten een blanco strafblad voorleggen en een rigoureus voorraadbeheer staven. De personeelskosten voor de overheid voor de inning overstijgen de jaarlijkse opbrengsten.
Essentie van dit voorstel: We halen deze categorie dranken uit de accijnswetgeving. Het kost de overheid niets. De lokale handelaar is verlost van een pak overbodig papierwerk. De consument blijft zijn gezond sapje kopen alsof er niks gebeurd is. Ik dank alle collega’s voor de brede ondersteuning van dit wetsvoorstel!